Iedere bestuurder is wettelijk verplicht om zich te verzekeren tegen de Wettelijke Aansprakelijkheid. Toch komt het voor dat bestuurders worden geweigerd, waardoor er blijkbaar sprake is van een bepaalde acceptatie. Verzekeraars kiezen er in bepaalde gevallen voor om iemand niet te verzekeren en daarmee voor een weigering te zorgen. Uiteraard is er sprake van een aantal elementen waar men naar kijkt, wanneer er bepaald wordt of iemand als verzekerde geaccepteerd wordt. De belangrijkste hiervan zijn een eventuele eerdere wanbetaling, een mogelijk strafblad, een brokkenpiloot en eventueel de leeftijd van de bestuurder.

Wanbetaling en royement
Wanbetaling of royement bij een eerdere verzekering is een eerste reden voor de verzekeraar om de bestuurder te weigeren. Op het moment dat de bestuurder een betalingsachterstand heeft of zich op een andere manier heeft misdragen bij de vorige verzekeraar kan de acceptatie niet vanzelfsprekend zijn. Indien een bestuurder geroyeerd is geweest bij een eerdere verzekeraar zal de nieuwe verzekering niet zomaar kunnen worden afgesloten. De nieuwe verzekeraar wil het risico immers niet nemen dat er opnieuw problemen ontstaan, waardoor het lastig kan zijn om een nieuwe verzekering af te sluiten, zelfs wanneer het gaat om de Wettelijke Aansprakelijkheid.

Strafblad van de bestuurder
Ook het strafblad van de bestuurder kan een reden zijn om niet zomaar over te gaan tot het accepteren van de verzekerde. Met name het rijden onder invloed of het gevaarlijk rijgedrag zijn over het algemeen aanleidingen om de acceptatie niet zomaar uit te voeren en eerst goed kritisch te kijken. Bovendien heeft minister Ivo Opstelten van Veiligheid en Justitie in 2010 gezegd dat verzekeraars in het geval van een strafblad het recht hebben een aanvraag te weigeren. Een strafblad van een bestuurder kan daarmee leiden tot het uiteindelijk weigeren van een verzekering, waardoor de acceptatie niet vanzelfsprekend is.

Brokkenpiloot
Ook kan het zijn dat de bestuurder een brokkenpiloot is. In dat geval zal de verzekeraar ook niet staan te springen om een bestuurder te accepteren. Dat heeft te maken met het feit dat een bestuurder regelmatig schade kan hebben gereden en op die manier als het ware een reputatie op heeft gebouwd. Een verzekeraar zou een hoog risico nemen op het moment dat er een acceptatie uitgevoerd wordt, iets waar de verzekeraar uiteraard niet op zit te wachten. De acceptatie kan in dat geval vertraging oplopen en uiteindelijk zelfs niet plaatsvinden wanneer het risico op meer schade te hoog is.

Leeftijd van de bestuurder
Tenslotte kan de leeftijd van de bestuurder aanleiding geven om uiteindelijk niet over te gaan tot de acceptatie van de bestuurder. Met name bestuurders die ouder zijn dan 65 jaar worden over het algemeen niet zomaar geaccepteerd bij het afsluiten van een nieuwe autoverzekering. Dat klinkt als leeftijdsdiscriminatie, maar de verzekeraars hebben het recht om oudere bestuurders in ieder geval een hogere premie te rekenen. Door die premie hoog genoeg te maken kan men er als het ware voor zorgen dat de ouderen zich er niet zomaar kunnen verzekeren. De acceptatie kan dus op een aantal verschillende manieren worden geweigerd.